- мустанир
- [مستنير]а. кит1. нурҷӯянда, рӯшноиҷӯянда; ситораи мустанир ситорае, ки худ нур надошта аз ситораҳои дигар нур мегирад (мисли Моҳ)2. равшан, тобон
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.